Blue Moon - 31 Ιανουάριου 2018


Της Βασιλικής Γερμάνη


Το 2018 μας επιφυλάσσει 2 θεαματικές εκλείψεις Σελήνης. Η μία έγινε σήμερα τα ξημερώματα Τετάρτης 31 Ιανουαρίου και ήταν ορατή από την κεντρική και ανατολική Ασία, την Ινδονησία και την Αυστραλία και η άλλη θα γίνει την 27η Ιουλίου 2018 και θα είναι ορατή από την Ελλάδα.
Τι το περίεργο όμως είχε η έκλειψη Σελήνης που έγινε σήμερα και που ελάχιστα προλάβαμε και είδαμε όσοι την παρατηρήσαμε από τα νότια τμήματα της χώρας μας;
Το περίεργο έγκειται στους χρωματισμούς που παίρνει ο δίσκος της Σελήνης όταν συμβαίνει να είναι τόσο κοντά στη Γη. Εκτός λοιπόν από το γνωστό πορτοκαλοκόκκινο χρώμα που συνηθίζεται να παίρνει η Σελήνη στις ολικές εκλείψεις, τούτη εδώ είχε και θαλασσί αποχρώσεις.
Η σημερινή έκλειψη συνδύασε τους όρους:
Super Moon (σούπερ Σελήνη επειδή φαίνεται πιο μεγάλη λόγω της εγγύτητας προς τη Γη), Blood Moon (λόγω του προτοκαλοκόκκινου χρώματος που προέρχεται από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης), και το Blue Moon (μπλε Φεγγάρι λόγω ανάκλασης φωτός από τη Γη) κανοντάς μας να μιλάμε για ένα Super  Blue Blood Moon!
Αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που μπόρεσα μαζί με τους συναδέλφους της ομάδας Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, να δω λίγο από αυτό το θεαματικό φαινόμενο που συμβαίνει κάθε 150 χρόνια, και να τραβήξω μια φωτογραφία με το κινητό μου από το προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου.

Η λήψη έγινε με iPhone 7 PLUS μέσα από το προσοφθάλμιο 8ιντσου νευτώνειου τηλεσκοπίου dobsonian. Τόπος παρατήρησης Ηράκλειο Κρήτης.
 ----------------------------
Η φωτό έφτασε μέσα από τα προγράμματα κοινωνικής δικτύωσης (όπως το facebook, το instagram κα) στην ESA, η οποία έστειλε με την σειρά της την παρακάτω απάντηση:


Τόπος: Heraklion, Greece

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συγχώνευση δύο άστρων μέσα σε μια βίαιη έκρηξη κόκκινου φωτός

Εικόνα
Της Βασιλικής Γερμάνη Μια θεαματική «παράσταση» στον ουρανό του 2022, θα τραβήξει το βλέμμα όλων των ασχολούμενων με την αστρονομία και μη. Δύο αστέρια θα συγχωνευθούν σε ένα, απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες αερίου σε μια έκρηξη που είναι γνωστή ως κόκκινος καινοφανής (red nova). Με φαινόμενο μέγεθος 2, θα είναι τόσο φωτεινό,  όσο είναι ο πολικός αστέρας (Polaris) στον ουρανό, και λίγο χαμηλότερα σε φωτεινότητα από τον Σείριο (Sirius) και τον Βέγα (Vega). Η σύγκρουση θα γίνει στον αστερισμό του Κύκνου και θα είναι ορατή για χρονικό διάστημα έως και έξι μηνών. Αυτό το γεγονός είναι αρκετά εντυπωσιακό. Για τους αστρονόμους βέβαια ακόμη εντυπωσιακότερο είναι το γεγονός ότι ποτέ ξανά δεν ήταν σε θέση να προβλέψουν τη δημιουργία ενός καινοφανούς (nova) στο παρελθόν. Αλλά ο Λόρενς Μόλναρ (Lawrence Molnar), καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής στο κολέγιο Κάλβιν (Calvin College), βρήκε ένα ζευγάρι άστρων με περίεργη συμπεριφορά το οποίο έδινε μια ένδειξη για το τι μπ
Διαβάστε περισσότερα

Πόσο μεγάλο είναι το Φεγγάρι;

Εικόνα
Της Βασιλικής Γερμάνη   Το φεγγάρι της Γης, είναι το φωτεινότερο αντικείμενο στον νυχτερινό μας ουρανό. Φαίνεται αρκετά μεγάλο, επειδή είναι το πλησιέστερο προς στη Γη, ουράνιο σώμα. Είναι λίγο περισσότερο από το ένα τέταρτο (27%) του μεγέθους της Γης, μια αναλογία (1: 4) που στην ουσία είναι πολύ μικρή σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο πλανήτη και το φεγγάρι του. Το φεγγάρι της Γης, είναι το πέμπτο μεγαλύτερο φεγγάρι στο ηλιακό σύστημα. Η μέση ακτίνα του φεγγαριού είναι 1.079,6 μίλια (1.737,5 χιλιόμετρα). Διπλασιάστε αυτά τα στοιχεία για να πάρετε τη διάμετρο: 3.475 χλμ., δηλαδή λιγότερο από το ένα τρίτο του πλάτους της Γης. Η ισημερινή περιφέρεια της Σελήνης είναι 6.783,5 μίλια (10.917 χλμ.). Η επιφάνεια του φεγγαριού είναι περίπου 14,6 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (38 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα), η οποία είναι μικρότερη από τη συνολική επιφάνεια της ηπειρωτικής Ασίας (17,2 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια ή 44,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα). Μάζα,
Διαβάστε περισσότερα

To Hubble βρίσκει τεράστιους γαλαξίες που προσανατολίζονται με τον περιβάλλοντα χώρο

Εικόνα
Της Βασιλικής Γερμάνη Καθώς το σύμπαν επεκτάθηκε μετά την Μεγάλη Έκρηξη, οι γαλαξίες εξαπλώθηκαν και πολλοί από αυτούς συγκεντρώθηκαν σε γιγαντιαίες συστάδες που μπορούν να θεωρηθούν ως «αστικά κέντρα» του Κόσμου. Και ενώ οι περισσότεροι γαλαξίες δεν έχουν ευδιάκριτο μοτίβο στον προσανατολισμό τους μέσα στον περιβάλλοντα χώρο τους, μερικοί από τους μεγαλύτερους γαλαξίες που είναι γνωστοί , συχνά εντοπίζονται να “δείχνουν” προς τους γείτονές τους. Οι αστρονόμοι έχουν από καιρό αμηχανία εξαιτίας αυτού του προσανατολισμού των τεράστιων γαλαξιών, χωρίς να γνωρίζουν πώς ή πότε συνέβη αυτό. Αλλά τώρα, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, οι ερευνητές  διαπίστωσαν ότι αυτή η ευθυγράμμιση των μεγάλων γαλαξιών, σε σχέση με το περιβάλλον τους, συνέβη πριν 10 δισεκατομμύρια χρόνια. Χρησιμοποιώντας το Hubble, η διεθνής ομάδα «κοίταξε σε κοσμικό χρόνο για να παρατηρήσει 65 μακρινές ομάδες γαλαξιών των οποίων το φως κάνει δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη. Έδε
Διαβάστε περισσότερα